We gaan vandaag ons bezoek aan het tweede eiland van de Azoren afsluiten. Morgen om 11:00 uur vliegen we wederom met een propellorvliegtuig naar ons laatste eiland Sao Miguel. En wat hebben we de laatste dag op Faial nog ondernomen?

Zoals reeds gisteren vermeld zijn we in een derde poging naar de caldeira van Faial gereden. En nu met succes. De top was wolkenvrij. We hebben genoten van het uitzicht, van de immense diepte van de krater en van de straffe wind op de top. We hebben geen wandeling rondom de krater gemaakt. Het was te winderig en de tocht duurt +/- 4 uren. Laat jullie verrassen door de foto's van de vulkaan (het lijkt net een komeetinslag). Ter plaatse ook nog gezien dat de vulkanen continu gecontroleerd worden op activiteit. Op de top was een vulkanoloog bezig met het uitlezen van meetapparatuurdie in de bergis aangebracht. Zo kunnen ze bij dreiging de bevolking tijdig waarschuwen. Want erg ver wegrennen als iets gebeurt, kun je hier niet. Vanaf de top hadden we ook een prachtig uitzicht op de Pico die echter nog niet wolkenvrij was. We hebben gewacht om ditmoment ook mee te maken. En jawel hoor, ook Pico maakte zijn top (2351 mtr hoog) mooi wolkenvrij en toonde zijn koninklijke uitstraling. Als een machtige piramide staat hij in het midden van het eiland. We hadden ook deze top graag bezocht, maar het paste niet in deze reis. Wie weet??

Na het verlaten van de top hebben we een bezoek gebracht aan de walvisverwerkings-fabriek in Horta. Indrukwekkend en luguber tegelijk. Als je dan rondloopt op de plek waar ze duizenden walvissen uiteen gehakt en gesneden hebben, word je toch wel even stil. Men heeft het pand in zijn oude stijl gelaten en daarnaast een permanente expositie gemaakt ter bescherming van het zeeleven. Ook is de natuurbescherming van de Azoren hier gevestigd. Bij het zien van een documentatiefilm van het hele gebeuren, vonden Ingrid en ik het wel aan de tijd het pand te verlaten. De film hebben we niet afgekeken, het was voor ons te gruwelijk om te zien. Bij het naar buiten gaan bleek ook nog een diner plaats te vinden op het uitbeenplein (daar waar de botten van de laatste resten vlees ontdaan werden). Van historisch besef gesproken.

We wilden voordat we het eiland zouden verlaten nog een keer teruggaan naar de westkaap (Capelinhos oftewel de 10e vulkaan) van het eiland en naar de kust bij Faja waar de golven het meest krachtig op het eiland beuken tegen de vulkaanrotsen van honderden meters hoog. Wederom hebben deze beide plekken een onvergetelijke indruk gemaakt. Met name de kust bij Faja zullen we niet snel vergeten.

Inmiddels was het aan de tijd terug te keren naar het hotel. Na het pakken van de koffers zijn we een klein hapje gaan eten aan de haven van Horta.Geen walvis, echt niet!

Wij zullen morgenvroeg overhoppen en op Sao Miguel staan nog een aantal spannende zaken op het programma. Walvisspotten op de oceaan, hete geisers, zwavelbaden in het oerbos en adembenemende kratermeren. We houden jullie op de hoogte. Beloofd!